بَرآے هَمِــﮧ פֿـــوب بآش!
آنکــﮧ فهمیـב همیشــﮧ کنآرت و بــﮧ یآבت خوآهـב بوב...
و آنکس کــﮧنفهمیـב،
روزے دلش برآے تمآمــِ خوبے هآیَت تنگ میشوב...
دلم تنگ می شـود گاهـی ...
برای یک دوستت دارمِ سـاده !
دو فنجـان
قهــوه ی داغ !
سه روز تعـطیلی در زمسـتان !
چـهار خنـده ی بلنــد !
و پنــج انگشـتِ دوست داشتـنی !
که لابلای انگشتانم جای گیرد...
جایــی
بایــــد باشد....
غیـــــــر
از این کنــج ِ تنهایــــی...!
تــــا
آدم گاهـــی
آنجـــــا
جــــان بـدهَــــــد...!
مثـــــلا
آغـــوش ِ تــــــو...!